Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnis enim est natura diligens sui. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Sed haec in pueris; Duo Reges: constructio interrete. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Cur post Tarentum ad Archytam? Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Et nemo nimium beatus est;
Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.
Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Eaedem res maneant alio modo. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Scrupulum, inquam, abeunti;

Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus
etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem
abeunt, qui venerant.

Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe
audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio
moveri diceret.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.
Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Age sane, inquam.: Sed ego in hoc resisto;
Bork: Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis.
Facete M.: Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Bork: Id est enim, de quo quaerimus.